Τις πταιει; Μηπως εμεις;

Τις πταίει;

Μήπως εμείς;

Τα χρόνια μου στη καρναβαλική πλατεία πολλά, έτσι μπορώ να μιλάω για ένα παράδοξο. Ενώ όλοι οι Πατρινοί είμαστε απολύτως έτοιμοι να φορέσουμε τα καλά μας καρναβαλικά κοστούμια και να παρελάσουμε στις μεγάλες παρελάσεις, διστάζουμε ακόμα και να φορέσουμε ένα καπέλο, μια καρφίτσα ή μια στέκα, για να κυκλοφορήσουμε στο δρόμο, όλες τις προηγούμενες ημέρες. Είναι λες και κρύβουμε το καρναβαλικό μας πρόσωπο επιμελώς, όπως κρύβαμε παλιά τις στολές ως επτασφράγιστο μυστικό, μέχρι τη μεγάλη παρέλαση. Οι προσπάθειες του Δήμου να δώσει χρώμα στη πόλη, με την καρναβαλική διακόσμηση, τους επιβλητικούς μπάστακες και τον καρναβαλικό φωτισμό των δρόμων δεν είναι αρκετή. Ακόμα και η καρναβαλική μουσική που φωνάζει ολημερίς από τα ηχεία, είναι λίγο μονότονη, αδιάφορη και δεν καταφέρνει να μας ξεσηκώσει. Είναι και κάποια καταστήματα που έχουν στολίσει τις βιτρίνες τους, τα περισσότερα στοιχειωδώς, λες και το κάνουν από υποχρέωση, διαδικαστικά, να ξεμπερδεύουμε. Ας το παραδεχτούμε, οι Πατρινοί στο σύνολό τους είναι απόντες. 

Και αναρωτιέμαι που είναι κρυμμένοι, οι «χιλιάδες καρναβαλιστές που κατακλύζουν τη πόλη»; Τέτοιες ημέρες θα έπρεπε η Πάτρα να πάλλεται από ρυθμό, να σφύζει από κέφι, να είναι γεμάτη χρώματα και στολές και βιτρίνες εντυπωσιακές και σπίτια στολισμένα και μπαλκόνια καρναβαλικά!

Η Πάτρα, εδώ και δύο αιώνες μας παρέχει γενναιόδωρα το πλαίσιο, ας της χαρίσουμε τη ζωντάνια μας, το κέφι μας, ας βάλουμε έστω στο πέτο του σκούρου πανωφοριού μας τα χρώματα του καρναβαλιού. Δεν είναι τα χρήματα που λείπουν. Ούτε η έμπνευση. Το έχουμε αποδείξει άλλωστε. Το αποδεικνύουμε κάθε χρόνο! Εμείς ξέρουμε να φτιάχνουμε καρναβάλι από το τίποτα, με φτερά και πούπουλα και παραμάνες και κορδέλες. Το καρναβάλι είναι εξωστρέφεια, το καρναβάλι δεν πρέπει να αρκείται σε ιδιωτικές συγκεντρώσεις, σε κλειστούς χώρους διασκέδασης. Ούτε η εξωστρέφεια πρέπει να αρκείται στις παρελάσεις. Το Καρναβάλι ζει και αναπνέει δημοσίως και πολλές ομάδες και καρναβαλικές παρέες, το ξέρουν, το κάνουν πράξη εδώ και χρόνια. Αλλά δεν αρκούν.

Γιατί δε φοράμε όλοι τα καπέλα μας το απόγευμα αυτής της Πέμπτης και της Παρασκευής ή και το πρωί του Σαββάτου; Όλοι έχουμε καπέλα σπίτι μας. Μας λείπει αυτός ή αυτοί που θα μας οργανώσουν; Μας λείπει ο Δήμος; Μα το καρναβάλι πρωτίστως είναι αυτοοργάνωση και αιώνες τώρα οι Πατρινοί πρωτοπορούν και έρχεται ο Δήμος και αγκαλιάζει. Ειδικά αυτές τις τελευταίες μέρες του Καρναβαλιού, η Πάτρα πρέπει να γεμίσει με μικρές ή μεγάλες αναπάντεχες εκπλήξεις, το οφείλουμε πρώτα  στους εαυτούς μας, το οφείλουμε, αντίδωρο και στους επισκέπτες μας.

Ποιος θα μας δώσει το πλαίσιο;

Μήπως εμείς;

Χριστίνα Σκαρπέτα