Καθαρά Δευτέρα!
Ξύπνα! Σταμάτα να ονειρεύεσαι.
Το πάρτυ τέλειωσε.
Ήταν ωραίο.
Το κάναμε το πάρτυ.
Πάρτυ των λίγων; Των εκλεκτών; Των τυχερών;
Το πάρτυ των πολλών, των όλων δεν έγινε.
Το καρναβάλι που μας στέρησαν αυτοί που δεν ξέρουν.
Το καρναβάλι που μας στέρησαν και αυτοί που ξέρουν και αυτοί που κάνουν ότι δεν ξέρουν και αυτοί που θα έπρεπε να ξέρουν.
Το καρναβάλι που κάναμε εμείς που ξέρουμε.
Το καρναβάλι που δεν έγινε.
Το καρναβάλι που θα έπρεπε να μοιράζεται και να δωρίζεται στον κόσμο.
Το καρναβάλι που δεν κάναμε.
Το καρναβάλι που έγινε.
Το καρναβάλι που κάναμε.
Μαζέψτε τα καπέλα, φυλάξτε τις στολές!
Το όνειρο τελείωσε !
Το πάρτυ τέλειωσε, θα τους χάσεις τους χαρούμενους ανθρώπους. Τα χρώματα ξεθωριάζουν.
Η μουσική σιωπά, δεν ακούστηκε φέτος από τα μεγάφωνα.
Τη μισούν τη μουσική, κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους.
Ένας Δήμος που επενδύει στη μιζέρια, και «η Ελλάς λιμορροούσα μέσα στο μαύρο ρέμμα»! Κανείς δεν μας είπε τι σημαίνει αυτό.
Το πλήθος θα μείνει σπίτι του, καθένας μόνος, φοβισμένος να βλέπει τις ειδήσεις του τρόμου, εύκολη βορά στα νύχια των τρομολάγνων και των πολεμοκάπηλων.
Τέρμα το διάλειμμα
Ξεχάστε τα χρώματα, ξεχάστε τους χορούς.
Το πάρτυ τέλειωσε, ο βασιλιάς κάηκε.
Όχι, φέτος δεν κάηκε, δεν είχαμε τελετή έναρξης, δεν έγινε τελετή λήξης.
Φέτος το καρναβάλι ποτέ δεν ξεκίνησε, πως να τελειώσει;
Το έληξαν το καρναβάλι με συνοπτικές διαδικασίες, οι κοντόφθαλμοι, οι μύωπες.
Μόνο πυροτεχνήματα της μιζέριας, της παρηγοριάς.
Το καρναβάλι που δεν έγινε.
Πορείες για τις πορείες.
Η μία πορεία που δεν έγινε.
Που είναι ο βασιλιάς;
Γιατί δεν κάηκε;
Το μεγάλο πάρτυ που δεν έγινε.
Το πάρτυ που τέλειωσε.
Κι όμως!
Ονειρέψου! Τίποτα δεν τέλειωσε! Ονειρέψου!
Βρες το χαρταετό σου, πέτα ψηλά μαζί του.
Το επόμενο καρναβάλι μόλις ξημέρωσε…..
Χριστίνα Σκαρπέτα
