Η βραδιά ήταν γλυκιά, γι' αυτό και το δριμύ ψύχος που επικρατούσε στην αίθουσα δεν ήταν από το χειμώνα.
Γιατί μη γελιέστε, οι λίγοι που είμασταν εκεί δεν ήρθαμε για να γιορτάσουμε μαζί σας. Ούτε για να παραλάβουμε τα «υπέροχα» προχειρογραμμένα διπλώματα που μας δώσατε, ούτε για τις μάσκες- βραβεία, ούτε καν για να φωτογραφηθούμε όλοι μαζί οι νικητές όπως κάθε χρόνο. Η διαδικασία του Παιχνιδιού φέτος είχε τόσα αρνητικά που δεν μπορούμε ούτε να ασχοληθούμε με τα θετικά της.
Δεν θέλουμε καμία ανάμνηση από αυτό το παιχνίδι, ίσως το χειρότερο που έχουμε παίξει ποτέ. Και γι’ αυτό δεν φταίει ο ιός.
Διότι ακόμα και αν κάποιος δε θέλει να θυμηθεί τα δια ζώσης παιχνίδια Θησαυρού του παρελθόντος τα διοργανωμένα από Πληρώματα, ας θυμηθεί την τεράστια επιτυχία της περσινής Παρέλασης των Ονείρων, την βγαλμένη από την καρδιά μας, και να την συγκρίνει με την παρέλαση (;) «…..και μένουμε πάντα Παιδιά!!!» που τόσο πρόχειρα και βιαστικά εντάξατε στο πρόγραμμα και είχατε και το θράσος να τη διαφημίστε και να τη προβάλετε στο διαδίκτυο ως εκδήλωση του Πατρινού Καρναβαλιού Μας.
Οι λίγοι που ήρθαμε ήταν από σεβασμό για το θεσμό του Κρυμμένου Θησαυρού και μόνο. Και οι άλλοι που δεν ήρθαν, από τον ίδιο σεβασμό δεν ήρθαν.
Ήρθαμε γιατί εμείς είμαστε κοινότητα και γιατί εμείς δε χάνουμε την ευκαιρία να βρεθούμε όλοι μαζί. Ήρθαμε για εμάς και για το Θησαυρό Μας και όχι για εσάς.
Αλλά ήταν και μια ευκαιρία να γνωρίσουμε και την Σοφία Χρυσοπούλου που, απ´
ότι μας είπε η ίδια, έχει ακούσει πολλά για το Θησαυρό και τα πληρώματά του και είναι αυτή που καλείται να αναδιοργανώσει διοικητικά την ΚΕΔΗΠ –Καρναβάλι Πάτρας, στη θέση του Ορέστη Σκαλτσά.
Και ευκαιρία να ακούσουμε την Πρόεδρο να επαίρεται για όσα καλά έπραξαν και να ανακοινώνει το σχεδιασμό της ΚΕΔΗΠ και τις κινήσεις της και τα επόμενα βήματά της που θα οδηγήσουν το καρναβάλι μας στο μέλλον.
Μόνο που όλα αυτά ήταν λόγια κενού περιεχομένου. Γιατί;
Γιατί, για ακόμα μια φορά, τίποτα από τα παραπάνω δεν είχε μέσα τα πατρινά πληρώματα και γιατί έχετε επιλέξει να έχετε απέναντί σας όλη την υγιή και δημιουργική καρναβαλική κοινότητα.
Γιατί ότι και να σχεδιάζετε για το μέλλον, το οποίο θα σημαδέψει τα επόμενα χρόνια το Πατρινό Καρναβάλι, καλό ή κακό, γίνεται ερήμην των Πατρινών.
Το καρναβάλι δεν είναι άψυχες διοικητικές πράξεις, ούτε αποφάσεις που πρέπει να εφαρμοστούν. Είναι ζωντανό και συλλογικό.
Ο σχεδιασμός όμως και οι αποφάσεις που παίρνετε είναι μονομερείς, χωρίς διάλογο και συνεργασία με αυτούς που κάνουν το καρναβάλι και αυτό είναι τόσο θλιβερό διότι, αν δεν είναι δόλος, αποδεικνύει και επιδεικνύει την άγνοια περί Πατρινού Καρναβαλιού που έχετε.
Και κάνοντας και λίγη αυτοκριτική αναρωτιέμαι, πως φτάσαμε να επιτρέπουμε να αλλοιώνεται το Καρναβάλι, το βγαλμένο από τη ψυχή της Πάτρας και μεγαλωμένο μαζί με αυτή, πως ένας θεσμός 200 ετών να καθορίζεται από κομματικές και προσωπικές επιλογές;
Κάποιος θα πει ότι ηγείστε, ως Δημοτική Αρχή. Αλλά ο ηγέτης κάνει υπερβάσεις. Ο ηγέτης δεν είναι αρκετό να λέει ότι αγαπάει αυτό που κάνει. Ο ηγέτης χρειάζεται και να εμπνέει, χρειάζεται και την αγάπη των ανθρώπων του, για να μην προχωράει μόνος του, χωρίς κανένα να τον ακολουθεί.
Και εσείς δυστυχώς προχωράτε μόνοι σας και δεν γυρνάτε καν το κεφάλι πίσω για να το διαπιστώσετε.
Ελπίζω μόνο πραγματικά και εύχομαι για το καλό του Καρναβαλιού Μας, να μην καταγραφείτε στη συλλογική μνήμη της Πάτρας ως αυτοί που νόμιζαν ότι μπορούν να κάνουν Καρναβάλι μόνοι τους.
Χριστίνα Σκαρπέτα
