Ότι θα έρθει μια μέρα που η Πάτρα θα ξυπνήσει και θα δει το κρυμμένο θησαυρό της!
Και ο Δήμος δε θα είναι απλώς ο αδιάφορος διαχειριστής του, αλλά θα κάνει το Καρναβάλι όχημα για να ξαναγαπήσουμε την πόλη μας, μέσο για να προβληθεί η Πάτρα παγκοσμίως και να ευημερήσει, συγχρόνως βαριά βιομηχανία αλλά και καλά κρυμμένο μυστικό που περιμένει να το ανακαλύψουν!
Και κάθε τι που είναι Πατρινό Καρναβάλι θα είναι brand name και διαφήμιση και προβολή και περηφάνεια και πολύτιμο για την Πάτρα. Και ότι οι μπάστακές μας δεν θα ξεπουλιούνται, ακόμα κι αν πηγαίνουν στη γειτονιά μας, παρά μόνο για να γίνουν τελάληδες που θα κραυγάζουν Πάτρα!
Και ότι θα δω καρναβαλικά παγκάκια να κοσμούν τους δρόμους της Πάτρας και καρναβαλικά γλυπτά στην Πλατεία Γεωργίου, να κάνουν παρέα στα λιοντάρια και ότι τα μπαλκόνια όλων μας θα στολίζονται για το Καρναβάλι, όπως στολίζονται για τα Χριστούγεννα και ότι οι βιτρίνες, ακατανόητο γιατί, πιο φτωχές από ποτέ την περίοδο του Καρναβαλιού, θα ζωντανεύουν, θα φωτίζονται, θα χρωματίζονται και θα πουλάνε Καρναβάλι!
Έχω ένα όνειρο…….
Κι ότι θα μπω μια μέρα σε μια καρναβαλική βιβλιοθήκη και όλα όσα έχουν γραφτεί από την Πάτρα και για την Πάτρα και το καρναβάλι της, θα είναι εκεί συγκεντρωμένα και κάποιος θα μπορεί και να αγοράσει αυτά τα βιβλία!
Και θα υπάρχουν και καρναβαλικά εργαστήρια και καρναβαλικά μουσεία και καρναβαλική μουσική δική μας φτιαγμένη από την αρχή. Και ότι οι καλλιτέχνες μας θα βρίσκουν δουλειά και θα γίνονται παραστάσεις και δρώμενα και εκθέσεις ζωγραφικής και τα παιδιά μας θα εμπνέονται και θα παθιάζονται για να δημιουργήσουν και το καρναβάλι θα είναι η αιτία και η αφορμή!
Έχω ένα όνειρο……
Να μην ξαναδώ το αρχείο του καρναβαλιού να σέρνεται στις λάσπες μέσα σε μαύρες σακκούλες σκουπιδιών, γιατί κανείς από τους υπαλλήλους του Δήμου, τους ορισμένους και εντεταλμένους να δουλεύουν για το Καρναβάλι, δεν γνωρίζει την αξία του ή ακόμα χειρότερα δεν νοιάζεται για την ιστορία του!
Και ότι ο Δήμος θα έχει επιτέλους στελεχώσει το Καρναβάλι με ανθρώπους που γνωρίζουν και νοιάζονται και αγαπούν!
Έχω ένα όνειρο…..
Ότι οι πατρινοί, αυτοί οι χιλιάδες που ξεχύνονται στους δρόμους το τελευταίο Σαββατοκύριακο, δεν θα ξέρουν μόνο αυτό να κάνουν! Και ότι θα υπερασπίζονται με πάθος αυτό που είναι δικό τους εδώ και διακόσια χρόνια και δεν θα αφήνουν κανένα να το καπηλεύεται, ούτε κι εμάς τους ίδιους!
Και θα πάψει επιτέλους να θεωρείται πάρεργο, υποκουλτούρα, ελιτίστικο παιχνίδι και όργανο της αστικής τάξης για τη διάβρωση των μαζών, ή απλώς ασυδοσία που βαφτίζεται αυθεντική αυθόρμητη έκφραση των λαϊκών στρωμάτων, εποχιακή απασχόληση για ανέργους, πανηγυράκι για περιπλανώμενους φοιτητές, ευκαιρία για πλανόδιους να ξεδιπλώσουν την πραμάτεια τους αλλά και πεδίο λαμπρό για αρπαχτή, μέσο πολιτικής αντιπαράθεσης ή συγχρόνως και δράσης φιλόδοξων ανθρώπων για να προβάλουν το εγώ τους!
Έχω ένα όνειρο…..
Και δανείζομαι αυτή την φράση κάποιου που το όνειρό του πραγματοποιήθηκε!
Αλλά όλα αυτά είναι δικά μου όνειρα…..
Χριστίνα Σκαρπέτα
