Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020

Ζωγραφιά: Αλίκη Ράγκου
Το καρναβάλι της Πάτρας ενώνει τους ανθρώπους με ένα τρόπο μαγικό! Οι φίλοι του Καρναβαλιού μένουν για πάντα φίλοι

Οι φίλοι του Καρναβαλιού
Χριστίνα Σκαρπέτα
28/1/20
 Έχουμε συνηθίσει να ακούμε και να λέμε ότι το κύριο συστατικό του Πατρινού Καρναβαλιού είναι η χαρά, το κέφι, η ανεμελιά. Για μένα όμως το κύριο συστατικό του Καρναβαλιού μας και ένα από αυτά τα ιδιαίτερα στοιχεία που το διαφοροποιούν από όλα τα άλλα καρναβάλια, είναι η παρέα.
Το Καρναβάλι της Πάτρας, που μετράει ζωή δύο αιώνων, πάντα ήταν υπόθεση της παρέας. Από την ώρα που ξεκίνησε, με τις μικρές ή μεγαλύτερες παρέες μέχρι και σήμερα, με τα πολυπληθή πληρώματα που συμμετέχουν στη παρέλαση και τους χιλιάδες θεατές, που καταφθάνουν στη πολλά υποσχόμενη πόλη, η καρναβαλική παρέα είναι στο κέντρο όλων των εκδηλώσεων και ο πυρήνας τους.
Είναι εκπληκτικό για μένα, πόσο πολύ δένονται οι άνθρωποι που συναντιώνται μέσα στο Καρναβάλι. Άνθρωποι, που είναι ή δεν είναι η παρέα σου και που ενδεχομένως δε θα δεις ποτέ μέσα στη χρονιά, άνθρωποι που έρχονται από αλλού, ή και άνθρωποι που γνώρισες μόλις πέρσι, γιατί κάποιος τους έφερε μαζί του για πρώτη φορά. Την ώρα που συναντιέστε ξανά, εκεί, λίγο πριν τα Χριστούγεννα ή λίγο μετά, ή και λίγο πριν τη παρέλαση, είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα.
Μιλάω για την αίσθηση εκείνη, τη τρυφερή και οικεία, που την έχεις μόνο με τους παιδικούς σου φίλους. Εδώ στη Πάτρα λοιπόν, την έχεις και με τους καρναβαλικούς. Τι είναι αυτό που μας ενώνει;
 Ίσως να είναι οι κοινοί κώδικες, τα κοινά βιώματα. Ίσως να είναι τα κοινά ξενύχτια για τα θέματα  του παιχνιδιού μας, του Κρυμμένου Θησαυρού, ίσως πάλι οι ατελείωτες πρόβες για τα θεατρικά του Καρναβαλικού Κομιτάτου, ή οι πρόβες για την παντομίμα. Μπορεί να είναι το γλέντι, το ξεφάντωμα, ή η διάχυτη χαρά και θετική ενέργεια που σε περιτριγυρίζει. Μπορεί να είναι και η ίδια η πόλη με τη μαγεία της και τα κρυμμένα μυστικά της που σε προκαλεί να ανακαλύψεις!  Μπορεί να είναι το τηλέφωνο που χτυπάει στις δώδεκα το βράδυ:
-«Γειά,σε ξύπνησα;»
-«Όχι, τι θες;»
-«Δε σε θέλω τίποτα, το ημερήσιο briefing ανάμεσά μας» για τα θέματα του θησαυρού, για τη στολή και τα καπέλα που θα φτιάξουμε, για κορδέλες και φιογκάκια.
Μπορεί τελικά να είναι και κάτι άλλο.
Ότι κι αν είναι αυτό όμως, το σίγουρο είναι ότι εδώ στη Πάτρα, οι φίλοι του Καρναβαλιού, μένουν για πάντα φίλοι!

2 σχόλια:

  1. Όπως ακριβώς τα λες!!!!
    Μόνο οι πατρινοίτο καταλαβαίνουμε κι όχι οι περιστασιακού επισκέπτες.....απλά ζουν την στιγμή και....Ίσως κάποιες φορές ακόμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ο Μαγεμένος Συρμός

  «Το έτος 1284 μετά τη γέννηση του Χριστού, οδηγήθηκαν μακρυά από το Χάμελιν εκατόν τριάντα παιδιά, γεννημένα στον τόπο αυτό, αποπλανημένα ...